ATATÜRK VE TÜRK MİLLİYETÇİLERİ DOSYASI : ATATÜRK’ÜN LATİFE HANIMLA BİR SOHBETİNDEN

ATATÜRK’ÜN LATİFE HANIMLA BİR SOHBETİNDEN

“Bak sonrasını anlatayım latife..
Bu zaferi ben ve birkaç komutan kazanmadık..
Bir millet kazandı.
On binlerce isimsiz kahraman toprağa düştüler. Zafer onlarındır.
Biz görevimizi yaptık. Çok pahalıya satın alınmış zaferden bu millet, sağlam ülkülere bağlanmış bir yurt çıkarmalıdır.
İşte mesele burada,
bazı arkadaşlarım, padişah ve saltanata taraftardırlar, ben değilim.
Bazı arkadaşlarım tekke ve zaviyelerden tüten uyuşturucu fikirlerle milletin idaresinden yanadırlar, ben değilim.
Bazı arkadaşlarım, kanun mu istiyorsun işte şeriat derler, ben hukuk derim, akıl derim.
Çatışma burada.
Yunan’ı yenmek kolaydı, yendik de…
Ama bin yıldan beri üzerinde yaşadığımız bu toprakları vatan yapmak, yani mutlu insanlar ülkesi yapmak zordu, işte hala yapamadık…
Şu önümüzde uzanan bin yıllık vatana bak Latife!
Şu birbirine yaslanmış çürük evleriyle Ankara’ya bak!
Şu harap ve kısır topraklar üzerinde bizim sahici bir yurt sahibi olduğumuzu kime ispat edebilirsin?
Sen Orta Asya’dan kop gel.
Bin yıl bu topraklar üzerinde otur.
Bir çivi çakma….
Sonra da vatanım de.
Bizim bir iki budalamızdan başka kime inandırabilirsin bunu?
Benim bazı arkadaşlarım, toprağını verimli işletmeyen çiftçiyi kınamasını biliyor da, yurdunu şu kasvetli ve harap hale getirmiş yönetim biçimini öpüp başına koymak istiyor.
İşte mesele bu!
Var olmak ya da yok olmak meselesi…
Bu dünyanın hiç bir devleti, böyle beceriksiz, böyle kendi çıkarını bile hesaplamasını bilmeyen bir devleti, böyle bir kilit noktasında görmek ve tutmak istemez!
Ya Yunanlılar savaş tazminatımızı versinler ya da yine savaşa gireriz diyorlar.
Savaşla başarılacak bir iş olsa, ben yapmazmıyım?
Savaşmak benim hünerim değil mi?
Neden barış istiyorum?
Bu toprağı hak etmek, bu vatanı hak etmek için….
Yok Latife yok…. Bu işin üstesinden gelmek zorundayız.
Bu meclis büyük işler başarmış, bir zafer getirmiştir; ama bir barış kuramaz.
Ben onlara katılırsam hiçbir şey yapamayız…
Onların bana katılması gerekli.
Benim gibi düşünmesi, benim gözümde şekillenen yurdu özlemesi gerekli.
Meclisten, yeni seçimlere gitme kararı isteyeceğim…”
ATATÜRK
1950 yılında Ahmet Niyazi Banoğlu, Latife Hanım’la bir röportaj yapar.
Latife Hanım’a Atatürk hakkında bir kitap yazmasını söyler.
Ancak Latife Hanım şöyle der:
“Yirmi yıl dünya büyüklerinin hayat hikayelerini okudum. Bütün kahramanların, bütün inkılapçıların, bütün hükümdarların hayatlarına dair her dilde kitap okudum(Latife Hanım 4 dil biliyordu).
Sayısız kitap okudum..
Heyhat…. Okudukça, inceledikçe anladım ki, imkansız. Yazılamaz.
Her büyük adamın hayat hikayesini okudukça,
Atatürk gözümde daha da büyüdü, yazılamaz, anlatılamaz bir insan olduğuna inandım.”

***

LATİFE HANIM

Kaynak:İLKNUR GÜNTÜRKÜN KALIPÇI

Yazar.

-Doğa ve çevre anlayışıyla Atatürk – kitabından

KENAN ÖZEK