Ermenilerin 6. yüzyıldan
beri Kıbrıs’ın etnik yapısında yer aldığı bilinmektedir. Osmanlı Devleti’nde
Ermenilerin adadaki dini liderleri diğer etnik gruplarda olduğu gibi oldukça
geniş yetkilere sahipti. Kıbrıs, İngiliz idaresinde başta Anadolu olmak üzere
diğer Osmanlı topraklarında ortaya çıkan Ermeni olayları sırasında Ermeniler
tarafından bir karargâh olarak kullanıldı. 1915 Sevk ve İskânı’nın ardından bir
kısım Ermeni de Kıbrıs’a geldi. Ermenilerin, Kıbrıs’ın İngiltere tarafından
ilhak edilmesinden itibaren başlayan macerası Türklerin tamamen ortadan
kaldırılmasıyla adanın Helenleştirilmesini amaçlayan Rum saldırılarına kadar
sürdü. Kıbrıs Cumhuriyeti’nin “de facto” olarak ortadan kalkmasından sonra
Kıbrıslı Türklerle iyi ilişkiler içerisinde yaşayan Ermeniler bu tarihten
itibaren önce adanın güneyine sonra da ada dışına göç etmeye başladı. Kıbrıs
Cumhuriyeti Anayasası adada yaşayan Ermeni, Maruni ve çingeneleri azınlık
olarak kabul etti. Ancak özellikle 1963 sonrasında başlayan Türk-Rum
çatışmalarından ötürü adada yaşayan Ermeniler, Kıbrıs’ı terk etmeye başladı. Bu
çalışma kapsamında tarihsel süreçte Kıbrıs Ermenilerinin geçmişi irdelenecektir.
Ayrıca Soğuk Savaş döneminin bir yansıması olarak Kıbrıs Ermeni Kilisesi’ndeki
dini bölünmeye dair bakış açısı Kıbrıs Sömürge Yönetimi’nin bir raporu
doğrultusunda ele alınacaktır.
DOKUMANI BURADAN İNDİREBİLİRSİNİZ.